
Sors immanis
et inanis,
rota tu volubilis,
status malus,
vana salus
semper dissolubilis,
obumbrata
et velata
michi quoque niteris;
nunc per ludum
dorsum nudum
fero tui sceleris.
Fortune rota volvitur:
descendo minoratus;
alter in altum tollitur;
nimis exaltatus
rex sedet in vertice
caveat ruinam!,
nam sub axe legimus
Hecubam reginam.
Y esto es cosa de poemas de hace unos cuantos siglos, una obra genial de Carl Orff y una sensación sumamente extraña. ¿Quién puede olvidarse de esta versión cinematográfica?
No hay comentarios:
Publicar un comentario